بيست و نهم آبان ٩٣

خداجون شكرت

دخترنازم هجدهمين ماهگردتولدت مبارك ببخشيد با چن روز تاخير اومدمو تبريك گفتم اصلا فرصت نميكنم بيام نت گل دخترم. دوشنبه بيست و هفتم ابان واكس هجده ماهگيتو زديم خيلي صبوري كردي و اونجا درحدچن ثانيه گريه كرديو بهدشم تا سلعت دو كلي بازي كردي و دويدي ولي از ساعت دو ببعدي دفعه پادردت شروع شد وهمراه با تب. قطره استامينوفن دادم و خلاصه بگم خيلي اذيت شدي اون شب منو بابا همراه با شما بيدار بوديم ساعت سه استا دادم برا تبت همونجا بيدار شدي تا شش صب ي ريز بيدار بودي و با گوشي بابا فيلم ديدي و بازي كردي قربونت بشم . ولي اينقد قوي و محكم هستي ك صبح از ساعت نه ببعد بلند شدي و رفتي سراغ بازيبا اينك لنگ ميزدي. دوست دارم دختر نازم. اين روزا كلي صحبت ميكني شيرين ربوني ميكني و همبتزي شايان و هستي و زهرا و بهار شدي و كلي بهت خوش ميگذره شكر خدا. خدايا گل دخترمو ب خودت ميسپرماز پستونك گرفتم خيلي راحت بود . اوايل ابان مامان بزرگ باباجونت فوت شدن خدارحمتشون كنه توهمون روزا سرت گرم بود بعدشم برات توضيح دادم ك پتي اه شده و قبول كردي و نخورديش تازه من ي بار اومدم پتي بدم نخوردي و پرتش كردي بيرون وباهاش باي باي كردي عشقم