سیزدهم دیماه 1394

خدایااا شکررت.دختدگلم اینقدددددر وقتمو پر کردی ک اصلا یادم نمیاد وبلاگی هم هس ک بیم برات از هودت و کارات و شیطونات بنویسم واسه هنین ی دفتر درست کردم برات کلماتی و ک از اول تلفظشون یطور دیگه میگفتی و برات ثبت کردم.دختر دو سا و هفت ماهه ی من بزرگ و خیلییی شیطون شدی خیلییی .کاملا حرف میزنی و خیلی هم گوشای تیزی داری و هرچی هم یواش صحبت کنیم مای میذاری کف دستمون.قربونت بشم الانم داری فیلمهایی خودتو ک از کوچیک بودی گرفتمو نگاه میکنی خیلی برات جالبه ک از اون زمان فیلم ببینی یا برات از اون وقتا تعریف کنم.درحال حاضر هم قصد جابجایی داریم و خونمون بوی عید میده پرده ها رو باز کردم وشستم لوازم همه برق میزنن و منتظر کارتن میگردم خلاصه تو این اوضاع احوال کلی لذت میبری از این  ک من جمع میکنم و شما گل دختر میریزی بیرون و انگار ن انگار جم کرده بودم.کیان هم ماشالا بزرگ شده پسر گل و دوست داشتنیه من.کتملا راه میره ولی هنوز کلمه میگه .اینو بگم ک اصلا با کان نمیسازی و تا جایی ک جا داره بچه رو میزنی با هلش میدی .اوایل اکن خیلی شیطون بود ولی الان ب گردپای شمام نمیرسهاللن اوندی شکلات و بابا رو بخوری میگی نفصش مال من نفصش مال بابا.خخخخ.قربونت بشم من.واقعا ازاین ک دارمت احساس فوق العاده خوبیه .قول میدم زکد بامو برات بنویسم.